"We hadden altijd nog een stukje liefde over" - gezinshuisouders Annick en Martijn

Martijn en Annick hadden al jaren het verlangen om iets te betekenen voor kinderen zonder veilig thuis. Toch duurde het even voordat hun droom werkelijkheid kon worden – hun huis was simpelweg niet groot genoeg. Pas bij de plannen voor een verhuizing kreeg het idee echt vorm. Wat begon als een diepgeworteld verlangen, groeide uit tot Gezinshuis Jungius: een warm, levendig huis waar ruimte is voor herstel, liefde en het gewone gezinsleven. “We hadden ondanks ons eigen grote gezin altijd nog een stukje liefde over, dat we graag wilden delen.”

Martijn en Annick wonen samen met hun drie dochters, Sophie (20), Josephien (17) en Jasmijn (22), waarvan vriend Joël regelmatig over de vloer komt. Hun zoon Joris (23) is inmiddels getrouwd en woont elders. Daarnaast hebben ze gezelschap van hun trouwe labrador Boaz en Franse hangoren Stampertje en Lizzy.

Binnen dit gezin is bewust gekozen voor plaatsingen van kinderen die jonger zijn dan hun eigen kinderen. Zo bleef er voldoende ruimte voor iedereen, zeker in de beginjaren. “Het is vooral een kwestie van héél zorgvuldig met elkaar onderzoeken wat het kind nodig heeft, wie wij zijn als gezinshuis en welke kinderen er al wonen.”

Die afweging kunnen Martijn en Annick maken vanuit een stevige basis: Annick werkte jarenlang als coördinerend begeleider in de gehandicaptenzorg en Martijn heeft ervaring als hulpverlener en docent Social Work. Nu zetten ze hun kennis en hart in binnen de muren van hun eigen huis – waar, zoals ze zelf zo mooi zeggen:

"Het zit 'm in de kracht van het gewone leven, waar veel, héél veel herstel plaats kan vinden"

Wat hun werk zo waardevol maakt? De kleine dingen. Samen eten, het voorlezen voor het slapen gaan, een eerste keer op het strand. “Het zijn vaak de dagelijkse dingen, voor ons heel gewoon, voor deze kinderen vaak ongewoon. Deze kleine momentjes vieren we!”. En soms zijn het de vaste gezinsrituelen, zoals hun zondagmiddagborrel, die het verschil maken.

Als gezinshuisouder zie je kinderen langzaam tot rust komen. “Soms duurt het een beste periode, maar wanneer een kind weer zingt, grapjes maakt en lekker slaapt, weten we dat er vertrouwen ontstaat. Een van de mooiste dingen die we zien gebeuren is dat kinderen tot rust komen wanneer ouders weer mama of papa mogen zijn en wij ook als opvoeders betrokken mogen zijn in het leven van een kind.”

In een gezinshuis lopen rollen en werelden naadloos in elkaar over: professioneel zijn, opvoeden, partner zijn, mens zijn – het raakt elkaar voortdurend. Voor Martijn en Annick is dat juist wat het zo bijzonder maakt. “We groeien, leren en geloven in wat we doen. En dat dit in je eigen omgeving, in je eigen huis plaatsvindt, ervaren we als een vrijheid.”

Omdat het werk altijd zo dichtbij is, is het volgens Annick en Martijn extra belangrijk om grenzen te stellen, regelmatig rust te nemen en mild te zijn voor jezelf. Maar doen waar je hart ligt, brengt vreugde, ondanks de intensiteit die het met zich meebrengt. “De bevestiging dat je veel vreugde ervaart wanneer je doet waar je hart ligt. Dan doe je de dingen met toewijding, compassie en liefde.”

Vanaf het eerste kennismakingsgesprek voelde de samenwerking met Entrea Lindenhout goed. “De visie sprak ons direct aan: warm, betrokken met oog voor het menselijke en het kind.” De korte lijnen, de expertise en het professionele scholingsaanbod dragen bij aan de kwaliteit van hun werk. “De training ‘Geweldloos Verzet & Verbindend Gezag’ die we samen met het hulpverleningsteam volgden, voelde echt als een cadeau en bevestiging dat we met de juiste jeugdzorgaanbieder samenwerken.”

"Je kunt in het kleine, heel dichtbij, écht het verschil maken in het leven van een kind"

De ontwikkeling als gezinshuisouders is voor Martijn en Annick ook een persoonlijke groei. Ze zien hoe hun eigen kinderen mee groeien en meeleven. “Ons motto is: je leeft niet alleen voor jezelf. En dat zien we terug aan tafel, tussen de gekookte aardappels en verse groenten. Dat is goud waard.”

Wat ze hopen dat kinderen meenemen uit hun tijd in Gezinshuis Jungius? “Dat ze zich gezien voelen, ook als het moeilijk is. En als ze weer kunnen vertrouwen op volwassen mensen, dan hebben we écht een wereld gewonnen!.”

Voor wie overweegt om gezinshuisouder te worden, hebben ze een eerlijk advies: neem de tijd om na te denken en praat met anderen. “Het is belangrijk om zowel de mooie als de moeilijke kanten te kennen. Maar weet: je kunt in het kleine, heel dichtbij, écht het verschil maken in het leven van een kind.”